- متن کامل این مقاله در جلد دوم ارجنامه دکتر حسین مهرپور منتشر شده است.
من، خود کویرزادهام و به کرّات دست و روی در قنات (کاریز) شستهام ولی با کمال تاسف باید اذعان کنم که امروز تنها نامی از آن میشنویم و اکثر آنها خشکیدهاند. به راستی چه شد که به یکباره قنات و آن صدای کلنگ مقنیهای سالخورده در هیاهو و سرو صدای این رقیب سر به هوا – موتورهای آبکشی چاههای عمیق – محو و نابود شد و نتوانست در جدال نابرابر با این رقیب جدید هماوردی کند و بر آن فائق آید! چه شد؟ واقعاً چه شد که به اینجا رسیدیم؟
زندگی در مناطق کویری و بیابانی با مرارتهای زیادی همراه است. افرادی که توانستهاند در طول هزاران سال با کویر و بیابان همنشینی کنند و در صدد آبادانی آن برآیند حماسهی بزرگی خلق کردند که استاد باستانی پاریزی آن را «حماسه کویر» تعبیر می کند. افرادی که با کار و تلاش بی وقفه، صبر، مقاومت و پشتکار قابل تحسین پیشکار قنات را به پیش بردهاند و اوج خلاقیت خود را به منصه ظهور و بروز رساندند. فن حفر و احداث قنات در ایران از قدمت بسیار زیادی برخوردار است و به عنوان یکی از مهمترین خلاقیتهای کویرنشینان و مناطق بیابانی و گرم و خشک محسوب میشود. نیاکان ما آب را از دامنهی کوهها از طریق قنات به حاشیه کویر هدایت کردند و با چنین ابتکاری نه تنها زمینه تداوم حضور خود در کویر بلکه در دامنه کوهها و کوهپایهها توسعه و گسترش داده اند.
به طورکلی آب منشاء آبادانی و موجد تشکیل تمدن است و به همین خاطرنیز اکثر تمدنها در کنار منابع آبی (رودها، قناتها) ایجاد شده و عموما از آنها به «تمدنهای آبی» یاد میشود. اگرچه در مورد قنات و منشاء پیدایش آن[1] اتفاق نظر وجود ندارد و نظرهای گوناگون ارائه شده اما در مورد محل پدیداری آن هانری گوبلو می گوید «همه چیز دال بر آن است که نخستین قناتها در محدوده فرهنگی ایران پدیدار شدهاند.»[2] آقای گوبلو–کارشناس فرانسوی مسایل آب بود که بنا به دعوت دولت ایران در سال 1319 برای تنظیم برنامه بهرهبرداری از منابع آبهای زیرزمینی به ایران آمد[3]– در کتابش تحت عنوان «قنات فنی برای دستیابی به آب»[4] به تفصیل انتقال و انتشار فن آوری قنات از ایران به سوی شرق و غرب با استناد به اسناد و مدارک تاریخی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. قنات از جهات گوناگون مهندسی و معماری، کشاورزی، اقتصادی، اجتماعی، تاریخی، محیط زیستی و حقوقی قابل مطالعه و بررسی است. در مورد قنات تاکنون مطالب زیادی نوشته شده و هر یک از منظری خواستهاند-یکی از نظر معماری و گردشگری یکی دیگر در قالب فرهنگ عامه و باورهای اجتماعی[5]– زوایای پنهان این شاهکار را به تصویر بکشند تا شاید بتوان از این یادگار ایرانیان پاکسرشت صیانت شود.
قنات، چرا شناسنامه و چرا میراث ماندگار کویر؟
حیات بدون آب غیر ممکن است. تصور زندگی در مناطق گرم و خشک کویری با کمترین میزان نزولات آسمانی بی نهایت سخت و طاقتفرساست. به لطف قنات امکان یکجانشینی و تداوم حضور در کویر فراهم شد. این سازه آبی سنتی نماد فرهنگ و تمدن کویرنشینان است و اگر ادعا کنیم که قنات هویتبخش کویرنشینان است، سخن به گزاف نگفتهایم. اگر امروز ثبت ملی و بینالمللی قناتها به عنوان میراث جهانی مطرح است به واسطه ویژگیهای خاص، برجسته و اهمیت منحصر به فردی است که در آنها وجود دارد. قنات واجد ارزشهای ملموس(قنات و قسمتهای مختلف آن) و ناملموس(دانش بومی نگهداری قنات و آداب و رسوم و فرهنگ عامه مرتبط با قنات) زیادی است.[6] در کنار رشتههای قنات معمولاً تاسیسات جانبی دیگری همچون آسیاب، پایاب، آب انبار، چاهخانه گرمابه، یخچال و غیره وجود دارد که با ثبت قنات این تاسیسات هم معرفی و مورد شناسایی قرار خواهند گرفت. در خصوص میراث ناملموس در برخی مناطق ایران (اراک، زیاد آباد اصفهان، کمره خمین، میمه، نطنز) باورهای فرهنگی و اجتماعی زیادی همچون عروسی قنات پدید آمده است و حتی برای قنات همسرگزینی و مراسم عروسی برگزار میکردند.[7]
همانطورکه گفته شد از جهات گوناگون قنات میتواند مورد مطالعه قرار گیرد که یکی از آنها رویکرد و ابعاد حقوقی مسئله است. آیا احیاء قناتها با وضعیت منابع آب زیرزمینی که کشور دارد عملاً ممکن است؟ حقوق چه اقداماتی در جهت حفظ یا بهبود وضع موجود ایفا خواهد کرد؟ همه این پرسشها خود به نحوی با مسائل کلان مربوط به مدیریت و سیاستگذاری منابع آب کشور ارتباط دارد و بر آینده قنوات موثر خواهد بود.
رویکرد حقوقی نسبت به قنات میتواند جنبههای گوناگون حقوقی، کیفری، اداری و محیط زیستی در بر داشته باشد. مسائل مربوط به مالکیت قنوات و حقوق حاکم بر حفاظت و بهرهبرداری از آنها به حدی گسترده است که هر کدام میتواند موضوع یک تحقیق مجزا باشد. لذا در این تحقیق برخی از مسائل مرتبط با مالکیت قنات و بهرهبرداری و حفاظت از آن مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
[1]. در مورد پیدایش قنات عمدتا سه نظریه آموزش دادن احداث قنات توسط معدنچیان به کشاورزان، انتقال آب از طریق کانالهای روباز و پیدایش تدریجی قنات در اثر ایجاد پوشش برای کانالها و در نهایت فرضیه پیدایش قنات در اثر لایروبی چشمهها برای افزایش میزان آبدهی مطرح شده است. برای اطلاعات تفصیلی در این زمینه نک به:حائری، محمد رضا، قنات در ایران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1386، صص. 46-51.
[2]. گوبلو، هانری، قنات فنی برای دستیابی به آب، ترجمه ابوالحسن سروقدم و محمد حسین پاپلی، انتشارات آستان قدس رضوی، 1371، ص. 101.
[3]. همان، ص.9.
[4]. Goblot, Henri, Les Qanats- une technique d’acquisition de l’eau, Ecole des hautes études en sciences sociales, paris, 1979.
[5]. سیاوشی، مژگان، قنات، نشر یزدا، 1393، صص 116-123.
[6]. لباف خانیکی، مجید، سمسار یزدی، علی اصغر، گردشگری قنات، انتشارات شاهنده، 1394، ص 63.
[7]. حائری، محمد رضا، قنات در ایران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1386، صص. 108-109.