اخلاق صدور گواهی: با تأکید بر تحلیل اخلاقی حقوقی جملۀ «این گواهی به درخواست نامبرده صادر شده و ارزش دیگری ندارد.»

رحیم نوبهار؛ دانشیار گروه حقوق اسلامی، دانشکدۀ حقوق- دانشگاه شهید بهشتی

چکیده:

در نظام اداری و حتی علمی ایران بسیار رایج است که در پایان گواهی­هایی که نشان خدمت و کار صادقانۀ افراد و حتی بیانگر مدارج علمی آنان است تأکید می­شود که «این گواهی به درخواست نامبرده صادر شده و ارزش دیگری ندارد.» این جمله افزون بر آنکه آشکارا نشان بی­احترامی به عمل و خدمت صاحب گواهی است، معنای روشنی ندارد و ارزش گواهی را حتی برای همان جهتی که صادر شده مخدوش می­سازد. این مقاله با تکیه بر روش تحلیلی ـ انتقادی پس از تحلیل درون مایۀ اخلاقی ـ حقوقی این جمله، به نقد آن از منظر اصول و چهارچوب­های اخلاقی و حقوقی صدور گواهی پرداخته است. برابر یافته های این پژوهش، ذکر جملۀ یادشده با مبانی و اصول اخلاقی ـ حقوقی صدور گواهی مانند اصل صحت و اعتماد، اصل قدردانی و سپاسگزاری، اصل اعتبار معانی مطابقی، التزامی و تضمنی سند و گواهی، ناسازگار است. درنتیجه، پیشنهاد می شود این جمله با توجه  به بار اخلاقی و مفهومی نامناسب در پایان گواهی­های اداری و علمی، بلکه هرگونه گواهی خدمتی ذکر نشود.

کلیدواژه ها:

گواهی اداری، تقدیر و شکرگذاری، اصل صداقت، اصل صحت، اصل احترام.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کپچا *محدودیت زمانی مجاز به پایان رسید. لطفا کد امنیتی را دوباره تکمیل کنید.

جستجو محصولات