توضیحات

در کشور ما، برای آثار و ادبیات حقوقی، هیچ فهرستگانی تهیه نشده است!! در نتیجه شاهد کاهش بهره‌وری  و افت شاخص «مصرف علم »می‌باشیم. اتلاف وقت محققان حقوقی (قضات، وکلا و دانشیان حقوقی)،  برای بازیابی اطلاعات مورد نیاز  و همچنین تضییع سرمایه‌های انسانی و مادی در پژوهش‌های حقوقی؛ به دلیل تکراری بودن و … از جمله ضایعاتی است که بخش عمده آنها به دلیل «عدم تهیه فهرستگان از ادبیات حقوقی کشور» می‌باشد. بنابراین بی وجه نخواهد بود که خلاء فهرستگان را اساسی‌ترین خلاء ادبیات حقوقی معاصر بدانیم ،خلایی که در گذشته نیز صاحب این قلم بر آن تاکید داشته است.

پس از بنیانگذاری دایره المعارف حقا (حقوق و قانون ایران)، خلاء وجودی فهرستگان، نمودی عینی‌تر یافت. به گونه‌ای که مستقیماً راه بر انجام برخی پژوهش‌ها دشوار و حتی مسدود شد. زیرا جامعه ‌ی اصلی مورد تحقیق در این دایره المعارف عبارت بود از: «تمام آثار فارسی تدوین شده در حقوق داخلی ایران». بر این اساس بازیابی سریع و آسان این اطلاعات مستلزم وجود فهرستگان‌های تخصصی حقوقی بوده و به ناچار مجبور به طراحی سلسله‌ای از فهرستگان‌های مورد نیاز شدیم.  این مجموعه‌ها بالغ بر ۳۰ مجلد می‌باشد.