توضیحات

در برخی موارد به علت وجود ابهام، اجمال، تعارض و سکوت قانون یافتن اراده قانونگذار تنها با تفسیر قانون ممکن است. یکی از اقسام تفسیر به اعتبار مقام مفسر، تفسیر قضایی است و آن تفسیری از قانون است که دادگاه‌ها هنگام حل و فصل دعوایی معین، ارائه می‌دهند. تفسیر قضایی خود بر دو قسم است: گاهی توسط قاضی دادگاه و در مقام دادرسی صورت می‌گیرد و قلمرو آن، محدود به همان دعواست و گاهی توسط هیأت عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور که متشکل از قاضی دیوان عالی کشور هستند، انجام می‌شود به تصمیمی که در این هیئت اتخاذ می‌شود در اصطلاح حقوقی «رای وحدت رویه»  گفته می‌شود که همانند قانون برای تمام مراجع قضایی لازم الاتباع خواهد بود.

به موجب اصل ۱۶۱ قانون اساسی: دیوان عالی کشور به منظور نظارت بر اجرای صحیح قوانین در محاکم و ایجاد وحدت رویه قضایی و انجام مسئولیت‌هایی که طبق قانون به آن محول می‌شود بر اساس ضوابطی که رئیس قوه قضاییه تعیین می‌کند تشکیل می‌گردد.